نظر مرتضی دبیر برای کتاب صوتی و باز هم تنهایی

داستان جالب بود برام راوی قدری تند میخواند ولی اینقد مجاب بودم تا اخرش بخوانم ۵۰۰دقیقه رو در یک روز گوش کردم وبارها با داستان اشکم سرازیر شد از گلی خوشم امد اینگونه زود خودش را پیدا میکرد با شرایط وفق میداد من شاید جایش بودم جای خاتون استانه میماندم هرگز ب زادگاهم برنمیگشتم ک لحظه‌ای حس کنم جایی ک اسد زندگی میکنه من زندگی کنم