نظر ملیکا شفیع پور برای کتاب صوتی چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم

نمیشه راجع به این کتاب نوشت. خیلی عجیبه. اولش خیلی حوصله رو سر می‌بره و آدم با خودش میگه هدف نویسنده از نوشتن چنین کتابی چی بوده!؟ اما کمی جلوتر که میره کششی ایجاد میشه که انگار توی داستان غرق میشی. نه هیجانی داره نه اتفاق خاصی میفته. فقط و فقط روزمرگی هست اما با قلم زیبای خانم پیرزاد و اجرای بی نقص خانم مقدمی شیرین و لطیف میشه. به شخصه دلم برای این کتاب تنگ خواهد شد با اینکه پایان رضایت بخشی برام نداشت اما حس و حال آبادان زمان قبل از انقلاب، تفریحاتشون، دغدغه هاشون و آشنایی با ارمنی‌های اون زمان برام جذاب بود خیلی.