نظر بهاره محمدی اسفه برای کتاب 1Q84 (جلد سوم)

جلد سوم و پایانی رمان به حدی جذاب بود که دارم افسوس میخورم چرا تمام شد.
در کتاب آخر علاوه بر فصل‌های تنگو و آیومامه شاهد اضافه شدن فصل‌های یوشیکاوا هم بودیم که بر جذابیت داستان می‌افزود. و نهایت این جذبه در بخشی بود که یوشیکاوا به دنبال تنگو می‌افتد و آیومامه به دنبال یوشیکاوا.
توصیف دو تا ماه در آسمان به حدی دقیق بود که در طول خواندن رمان گاهی می‌ترسیدم اگر سربلند کنم من هم دو تا ماه ببینم.
در کل سه کتاب، موراکامی به بحث فرقه‌های شبه مذهبی و اعمال رفتار عجیب و بعضا مجرمانه آن‌ها پرداخته که در هیچ دوره‌ای قدیمی نمی‌شود.
موراکامی جهان‌های موازی را توصیف کرده و همچون رمان‌های کافکا در کرانه و سرزمین عجایب بی‌رحم و... به بحث انتقال از جهانی به جهان دیگر پرداخته. و تنها اوست که می‌تواند با شکستن کلیشه‌ها، مدخل این جهان دیگر را راه پله‌ای در آزادراه و در وسط روز قرار دهد.
مدخلی که در کافکا در کرانه سنگی در معبد بود حالا وسط شهر است و در دل شلوغی و ما باز باورش می‌کنیم حتی وقتی این راه ورود و خروج به جهان دیگر در ظاهر بسیار ساده است از توصیفات عجیب و هریک خبری نیست.
در کل شخصیت‌های موراکامی در رمان هایش به سفر می‌روند و سیر تکاملی را طی می‌کنند و یکی از بهترین این سفرها را می‌شود در رمان دو جلدی کشتن شوالیه دلیر شاهد بود.
با سپاس از کتابراه