نظر میم.ج برای کتاب کوته فکران جامعه

اینکه یک نابینا قهرمان داستان باشه موضوع جالبیه ولی بقدری داستان غیر قابل باور بود، ازیک صفحه ۴۹ به بعد ترجیح دادم بقیه‌اش رو نخونم. چند جا هم با عقل جور در نمیومد مثلا اتومبیلی که در پارکینگ بود درش همینجوری از اول بازبوده؟ میتونست نابینا هنگام ورود بخونه متوجه یک دسته کلید دیگه بشه بعد وقتی تصادفا وارد پارکینگ میشه و توسط همسایه از وجود اتومبیل خبردار میشه احتمال بده اون مربوط به این اتومبیله یا میشه توی یه خونوده سه نفر همزمان سرطان داشته باشند؟ ای کاش توانمندیهای یک نابینای تیزهوش رو به یک داستان تبدیل می‌کردید