نثر روانی داره کتاب، ولی با بعضی قسمت هاش نمیشه ارتباط گرفت و‌حتی گاهی با خودم فکر میکردم مثلا اگر این بخش از کتاب نبود آیا خللی در داستان بوجود میومد؟؟ یا طرز حرف زدن پسربچه‌های به اون سن، مخصوصا پارسا که از هوش‌و ذکاوت زیادی برخورداره و‌استفاده از کلماتی که شاید یه بچه‌ای که تازه به زبون اومده ازشون استفاده میکنه، واقعا برام جای تعجب داشت.
جدای از این، با شروع کتاب فکر میکنی پارسا چه پدر و مادر با فرهنگ و دغدغه مندی داره که به آینده پسرشون خیلی توجه نشون میدن، اما در ادامه داستان، سطحشون به قدری پایین میاد که باعث تعجب میشه!
داستان عشق و عاشقی پارسا هم از نظرم خیلی آبکی بود، با یک نگاه اینجوری دلباخته بشی و بعدشم همه چیز اینقدر سریع پیش بره!
در کل برای یکبار خوندن بد نیس، اما اونقدری منو ترغیب نکرد که برم سراغ کتاب سفید و قرمز تا ادامه ماجرا رو بفهمم.
ممنون از کتابراه
جدای از این، با شروع کتاب فکر میکنی پارسا چه پدر و مادر با فرهنگ و دغدغه مندی داره که به آینده پسرشون خیلی توجه نشون میدن، اما در ادامه داستان، سطحشون به قدری پایین میاد که باعث تعجب میشه!
داستان عشق و عاشقی پارسا هم از نظرم خیلی آبکی بود، با یک نگاه اینجوری دلباخته بشی و بعدشم همه چیز اینقدر سریع پیش بره!
در کل برای یکبار خوندن بد نیس، اما اونقدری منو ترغیب نکرد که برم سراغ کتاب سفید و قرمز تا ادامه ماجرا رو بفهمم.
ممنون از کتابراه