اول خسته نباشید میگم به خانم نجفی بابت نوشتن این کتاب زیبا:)
از خوبیهای کتاب بگم اینکه شخصیتها و اتفاقات خوب بودن و ادم حس میکرد در واقعهها حضور داره ولی کاش اخرش اینجوری نمیشد! درسته که پری به همه بدی کرد و کتایون و بچش و بچههای پری بیشترین قربانی و فرزین کمترین قربانی بودند و به همه بد کرد حتی به دکتر ولی دکتر مثل اینکه زیاد شکنجه نشد به اندازه پری بالاخره به زندگیش ادامه داد ولی کتایون چون زن بود خیلی بیشتر از دکتر اذیت شد ولی کتی هم گناه داشت بالاخره از بچگی تو زندگیش شانس نداشت و همیشه بدبختی میکشید و عقدهای شده و بود و البته کمی مشکلات روانی پیدا کرده بود ولی با زندگی با دکتر قطعا خوشبخت بود و باید این رو نگه میداشت ولی رابطه با فرزین واقعا بزرگتریم اشتباهش بود که تقاصشو پس داد و واقعا حقش بود ولی کاش ادامه زندگیش بعد از دیدار با کتایون حداقل یه زندگی معمولی بود که گذشته قبل از ازدواجش جبران بشه و یه ادم کل عمرش جز ۱۰ سال از زندگیش بدبخت نباشه ولی کتایون هم کمی مقصر بود نباید اینقدر به کتایون اعتماد داشت و اینقدر از فرزین پیشش تعریف میکرد و زندگیشو خوشبختترین و بدون مشکل بازگو میکرد! و اما بچههای پری بخصوص پسرش در حق مادرشون کم کاری کردند هر چی باشه مادر احترامش واجبه حتی اگه بد باشه! عشق مادر به بچه و بچه به مادر تکه و هیچ چیز مانعش نمیشه! (البته پدر هم همینطوره) حداقلش این بود که یه سراغی از مادرشون میگرفتند بالاخره هر چی باشه مادرشونه:)
از خوبیهای کتاب بگم اینکه شخصیتها و اتفاقات خوب بودن و ادم حس میکرد در واقعهها حضور داره ولی کاش اخرش اینجوری نمیشد! درسته که پری به همه بدی کرد و کتایون و بچش و بچههای پری بیشترین قربانی و فرزین کمترین قربانی بودند و به همه بد کرد حتی به دکتر ولی دکتر مثل اینکه زیاد شکنجه نشد به اندازه پری بالاخره به زندگیش ادامه داد ولی کتایون چون زن بود خیلی بیشتر از دکتر اذیت شد ولی کتی هم گناه داشت بالاخره از بچگی تو زندگیش شانس نداشت و همیشه بدبختی میکشید و عقدهای شده و بود و البته کمی مشکلات روانی پیدا کرده بود ولی با زندگی با دکتر قطعا خوشبخت بود و باید این رو نگه میداشت ولی رابطه با فرزین واقعا بزرگتریم اشتباهش بود که تقاصشو پس داد و واقعا حقش بود ولی کاش ادامه زندگیش بعد از دیدار با کتایون حداقل یه زندگی معمولی بود که گذشته قبل از ازدواجش جبران بشه و یه ادم کل عمرش جز ۱۰ سال از زندگیش بدبخت نباشه ولی کتایون هم کمی مقصر بود نباید اینقدر به کتایون اعتماد داشت و اینقدر از فرزین پیشش تعریف میکرد و زندگیشو خوشبختترین و بدون مشکل بازگو میکرد! و اما بچههای پری بخصوص پسرش در حق مادرشون کم کاری کردند هر چی باشه مادر احترامش واجبه حتی اگه بد باشه! عشق مادر به بچه و بچه به مادر تکه و هیچ چیز مانعش نمیشه! (البته پدر هم همینطوره) حداقلش این بود که یه سراغی از مادرشون میگرفتند بالاخره هر چی باشه مادرشونه:)