نظر علیرضا ص برای کتاب افکار کودکانه

داستان های ارائه شده در سطح طنزی فاخر نیستند بلکه بسیار نازل و حتی شاید بتوان گفت تاریخ گذشته اند بطوریکه شاید بتوان فقط و فقط داستان اول را کمی از نظر طنز مایه دار تلقی کرد و بقیه داستانها چنگی به دل نمی زنندمثلا در داستان دوم که عبارت" پدر سوخته" را دستمایه قرار داده حتی امروزه به این کلمه فکر هم نمی شود چه رسد به اینکه بخواهند درباره ان داستانی به این پیش پا افتادگی نوشت و در داستان سوم هم که همین عبارت به شکل دیگر یعنی " پدر در اوردن" دستمایه شده است در داستان چهارم که نویسنده بکلی از عصر امروز فاصله گرفته و به دوران ۱۰۰ سال قبل سفر کرده و دیگر کودکان امروز حتی شاید نتوانند چنین حال و هوایی را تصور هم بکنند چه رسد به درک داستان و مفهوم انهمچنین داستان اخر که وقتی خواننده ان را می خواند گویی با کودکی ۵ یا ۶ ساله روبروست ولی در اخر داستان که شخصیت راوی قصد خروج از خانه دارد با هشدار مادر روبرو می شود که چرا همیشه بیرون از خانه وقت می گذارانی؟ مگر معتاد شده ای و مواد می خواهی بخری؟!! کلا تمام شالوده داستان بهم می خورد! بالاخره راوی کودک ۵ یا ۶ ساله است که دوست دارد با تلفن همراه مادرش بازی کند یا نوجوانی ۱۶ یا ۱۷ ساله که مادر نگران معتاد شدن اوست؟!