نظر لیلی جواهری فرد برای کتاب آخرین باری که می‌گوییم خداحافظ

خیلی راحت میشد با جریان داستان همزاد پنداری کرد، هر کی عزیزی رو از دست داده باشه مخصوصا اگه غیر منتظره اتفاق بیوفته همیشه به حرفها و کارهائی فکر میکنه که زمان زنده بودن اون شخص میتونسته انجام بده و نداده و اینکه زندگی دنده عقب نداره و این غم انگیزترین و حقیقی‌ترین واقعیت اونه، در مورد کتاب نقدی که از نظر من وارده اینه که با توجه به متن داستان فکر میکردم واقعی و در مورد نویسنده داستان هست ولی در اخر که سخن نویسنده رو خوندم فهمیدم اینطور نبوده و از نظر بعد حسی که کتاب منتقل میکرد احساس کردم سر کار گذاشته شدم.
میتوان گفت پیام اصلی داستان در یک کلمه خلاصه میشد و اون کلمه "بخشش"بود، بخشش خود و دیگران برای رسیدن به آرامش