خوانش کتاب بسیار درخور است.
اینکه کتاب دو روایت کننده با توجه به دو شخصیت اصلی داستان، دارد موضوع قابل توجهی است. لحن و طمئنینه گوینده زن و مرد عالی‌ست. این برای کتاب صوتی امتیاز بخصوصی‌ست.
بیچارگان یا مردم فقیر، رمانی کوتاه در قالب مکاتبه، در ۱۸۴۶ چاپ شد: اولین نوشته‌ی داستایوفسکی.
کتاب به وضوح از فاصله طبقه اجتماعی و تاثیر فقر بر رویاها و امید بشر می‌گوید؛ داستان بر پایه نامه‌نگاری شیرین، عامیانه و ساده‌ای بین دختر جوان و مرد مسن و دائم‌الخمری ست که از رابطه واقعی با هم دیگه به دلیل قضاوت‌های دیگران بیم دارند (آغاز این ارتباط روشن نیست، ما نمی‌دانیم دقیقا نسبت خانوادگی آن‌ها چیست) و در آخر همین ارتباط دورادور را هم بخاطر ازدواج دختر با مردی منال، و رفتن‌ش از سن پترزبورگ، از دست می‌دهند.
با اینکه عمیقا معتقدم که فقر منشأ همه‌ی بدبختی‌هاست اما همانقدر و کما بیشتر از آن، اعتقاد دارم پول باعث خوشحالی و خوشنودی وجود آدم نیست؛ باعث راحتی زندگی ست اما تشنگی روح را هرگز برطرف نمی‌کند.
پی‌نویس ۱: نوشتن از فقر یا داستان‌هایی با سبک نامه‌نگاری ابداع داستایفسکی نبود و پیش از او، نیکلای گوگول در روسیه این راه را آغاز کرده بود اما نکته بارزِ این اثر در چند صدایی بودن قهرمان آن است.
پی‌نویس ۲: نیکلای واسیلیِویچ گوگول (۱۸۰۹–۱۸۵۲) نویسندهٔ بزرگ روس بود. گوگول بنیان‌گذار سبک رئالیسم انتقادی در ادبیات روسی و یکی از بزرگترین طنزپردازان جهان است.
اینکه کتاب دو روایت کننده با توجه به دو شخصیت اصلی داستان، دارد موضوع قابل توجهی است. لحن و طمئنینه گوینده زن و مرد عالی‌ست. این برای کتاب صوتی امتیاز بخصوصی‌ست.
بیچارگان یا مردم فقیر، رمانی کوتاه در قالب مکاتبه، در ۱۸۴۶ چاپ شد: اولین نوشته‌ی داستایوفسکی.
کتاب به وضوح از فاصله طبقه اجتماعی و تاثیر فقر بر رویاها و امید بشر می‌گوید؛ داستان بر پایه نامه‌نگاری شیرین، عامیانه و ساده‌ای بین دختر جوان و مرد مسن و دائم‌الخمری ست که از رابطه واقعی با هم دیگه به دلیل قضاوت‌های دیگران بیم دارند (آغاز این ارتباط روشن نیست، ما نمی‌دانیم دقیقا نسبت خانوادگی آن‌ها چیست) و در آخر همین ارتباط دورادور را هم بخاطر ازدواج دختر با مردی منال، و رفتن‌ش از سن پترزبورگ، از دست می‌دهند.
با اینکه عمیقا معتقدم که فقر منشأ همه‌ی بدبختی‌هاست اما همانقدر و کما بیشتر از آن، اعتقاد دارم پول باعث خوشحالی و خوشنودی وجود آدم نیست؛ باعث راحتی زندگی ست اما تشنگی روح را هرگز برطرف نمی‌کند.
پی‌نویس ۱: نوشتن از فقر یا داستان‌هایی با سبک نامه‌نگاری ابداع داستایفسکی نبود و پیش از او، نیکلای گوگول در روسیه این راه را آغاز کرده بود اما نکته بارزِ این اثر در چند صدایی بودن قهرمان آن است.
پی‌نویس ۲: نیکلای واسیلیِویچ گوگول (۱۸۰۹–۱۸۵۲) نویسندهٔ بزرگ روس بود. گوگول بنیان‌گذار سبک رئالیسم انتقادی در ادبیات روسی و یکی از بزرگترین طنزپردازان جهان است.