با سلام و عرض ادب
بنظرم نویسنده زیادی متعصب و خوشبین هستند. اصل سوال بچه که می‌پرسه خب من چجوری از شکمت اومدم بیرون را جواب نداده! و می‌فرمایند که موکول کنید به آینده که بعدا می‌فهمید! ولی در عمل اینطوره که همون بچه از دیگران پیگیر پاسخ سؤالش میشه و به هیچ وجه فراموش نمیکنه. چیری که من دیدم و از سایر والدین یا نوجوانان شنیدم. و واقعا این سوالات عینی حتی بچه‌هایی ست که در معرض هیچگونه محرک جمعی و خانوادگی نبودند. حالا نویسنده محترم می‌فرمایند که بگو بزرگ شدی می‌فهمی! بنده کارشناس ارشد مامایی هستم و در این زمینه دارم مطالعه میکنم ولی متاسفانه تا حدی در برخی بیانات این کتاب با اکثر منابع دیگه تناقض وجود داره هرچند کلیت محتوا یکسانه.
بنده هم با بسط دادن پاسخ‌های کودک مخالفم و درسته که باید درحد فهم کودک و نوجوان پاسخ داد ولی موکول کردن پاسخ به آینده را هم به هیچ عنوان صحیح نمی‌دونم.
با آرزوی موفقیت و شادکامی برای همه عزیزان
بنظرم نویسنده زیادی متعصب و خوشبین هستند. اصل سوال بچه که می‌پرسه خب من چجوری از شکمت اومدم بیرون را جواب نداده! و می‌فرمایند که موکول کنید به آینده که بعدا می‌فهمید! ولی در عمل اینطوره که همون بچه از دیگران پیگیر پاسخ سؤالش میشه و به هیچ وجه فراموش نمیکنه. چیری که من دیدم و از سایر والدین یا نوجوانان شنیدم. و واقعا این سوالات عینی حتی بچه‌هایی ست که در معرض هیچگونه محرک جمعی و خانوادگی نبودند. حالا نویسنده محترم می‌فرمایند که بگو بزرگ شدی می‌فهمی! بنده کارشناس ارشد مامایی هستم و در این زمینه دارم مطالعه میکنم ولی متاسفانه تا حدی در برخی بیانات این کتاب با اکثر منابع دیگه تناقض وجود داره هرچند کلیت محتوا یکسانه.
بنده هم با بسط دادن پاسخ‌های کودک مخالفم و درسته که باید درحد فهم کودک و نوجوان پاسخ داد ولی موکول کردن پاسخ به آینده را هم به هیچ عنوان صحیح نمی‌دونم.
با آرزوی موفقیت و شادکامی برای همه عزیزان