نظر ترانه کمالی برای کتاب صوتی وقتی بدن نه میگوید

وقتی بدن نه میگوید
Ali Davoodzadeh
۱۴۰۱/۱۲/۱۳
اظهارنظر بسیار خواندنی و جالب بود. به عنوان یک درمانگر بیماریهای مزمن و سخت علاج از خواندن تجربه اینگونه بیماران برای مقابله با بیماری شان لذت وافر میبرم و یاد میگیرم. از کتابراه هم متشکرم.
سرکوب خشم، حس ناامیدی و درماندگی و فقدان حمایت اجتماعی (نداشتن ارتباطهای موثر-یا به زبان ساده نداشتن دوستان حامی-خصوصا حامی عاطفی)، در شکلگیری انواع سرطانها و تمااااااام بیماریهای عصبی نقش اصلی دارند.
مطالب کتاب برای من که خودم نقص سیستم ایمنی دارم و سالها پیش هم مادرم درگیر سرطان بود، بسیار اثربخش بود. راه حلهایی که برای هر مورد بالینی آورده شده بود هم مثمرثمر واقع بود؛ خصوصا وقتی با دوران کودکی خودم مقایسه میکردم و منشاء و ریشه را پیدا میکردم حس خوبی داشتم.. گرچه همزمان تاسفبرانگیز هم بود و البته هیچ چیز بیشتر از آگاهی کمککننده نیست و رهایی از استبداد بیولوژی باور نهادینه شده در وجودمان.
این چیزی هست که باید بیشتر از هر چیز، هر لحظه و اکنون به آن توجه کرد.
چیزی که در این کتاب صوتی خیلی خوشایند بود این بود که تیترها، نتیجهگیریها و هایلایتهای مهم، با موزیک پسزمینه خوانده میشد؛ البته جهتگیری لحنِ مناسب با موضوع کتاب و خوانش خوب خانم گوینده هم جای تقدیر دارد. یکی از بهترین و آموزندهترین کتابهایی هست که در مدت اخیر خواندم.
پینویس: اگر والدین میدانستند با کنترل بیش از اندازه چه «جنایتی» را در حق کودکان خود میکنند، هرگز خود را نمیبخشیدند!! فرزندان بردهی آرزوهای برآورده نشدهی آنها نیستند!