نظر ن.ی برای کتاب ماه بانو

کتاب جالبی بود و درد و دل کامل زنایی که به زور دیگران محکوم به زندگی‌های اجباری شدن و اکثرن پر ازحسرت و ارزو به دل پایان یافتن ولی هم یه ایرادیا وارد بود این که در مورد سن و سال‌ها اغراق شده بود و اینکه از بعضی کلمان امروزی در متن استفاده شده بود اما ایراد بزرگش این بود که علارغم احساسی کردن داستان نتونسته بود فضا سازی درستی از تغیر سبک زندگی ادما بده و سریع میگذشت اینکه سیر تکاملی روستا و اسب تا انقلاب و جنگ فقط اشاره ریزی به حال و هوای زندگی مردم داشت و بیشتر به خودخواهی مردانی پردخته بود که بدون توجه به احساس شریک زندگیشان برای خواسته‌های زودگذرشان زن وزندگی را به سردی میکشانند