محتوای این کتاب درباره خانواده‌ای سه نفره است متشکل از یک زن و مرد و یک پسر کوچک به نام سهیل که مادرش متوجه میشود که سهیل توانایی تکلم ندارد و به صداها پاسخی نمیدهد به همین خاطر این موضوع را با همسرش در میان میگذارد تا به اتفاق سهیل را به گفتار درمانی ببرند اما همسرش از مادرش (که همراه با خانواده به خاطر مسائلی مجبور شده‌اند خانه خود را اجاره بدهند و با پسرشان در یک خانه باشند) که مخالف رفتن به گفتار درمانی است و میگوید که پسر خودش نیز دیر به حرف آمده و خودش خوب میشود؛ حرف شنوی دارد.. مادر سهیل نگران است و از سوی دیگر به خاطر تمسخرهای مادرشوهرش به ستوه آمده و در نهایت وقتی بی توجهی همسرش را میبیند از خانواده خودش هزینه درمان پسرش را گرفته و زندگی آزادانه و جدا از همسرش را شروع میکند.. این داستان قدرت و شجاعت و شهامت زن را به تصویر کشیده که در عین ظرافت زنانگی میتواند شیرزنی در برابر مشکلات باشد.
محتوای داستان خوب بود اما جمله بندی‌هایی گاها اشتباه و غیر ادبی دیده میشد. همچنین فهم ماجرا برای من گنگ بود در صورتیکه اول مادر میگفت سهیل صداها را میشنود اما سخن نمیگوید و اول به گفتار درمانی رفت اما در حین داستان سهیل به خوبی حرف میزد و درباره شنوایی نیز گاها مادر با سهیل حرف میزد که میشود این را عشق مادر دانست که نمیخواست ناشنوایی سهیل را قبول کند. از جهت گویندگی نیز در سطح متوسط بود. در کل داستان نسبتا خوبی بود اما انتخاب موضوع از نظر من میتوانست بهتر باشد و اگر از کلمه (مرد) به عنوان صفت استفاده نکنیم بهترست چون مرد یا زن بودن صرفا برای جنسیت است و یک زن قدرتمند را میشود (شیرزن) خطاب کرد.
محتوای داستان خوب بود اما جمله بندی‌هایی گاها اشتباه و غیر ادبی دیده میشد. همچنین فهم ماجرا برای من گنگ بود در صورتیکه اول مادر میگفت سهیل صداها را میشنود اما سخن نمیگوید و اول به گفتار درمانی رفت اما در حین داستان سهیل به خوبی حرف میزد و درباره شنوایی نیز گاها مادر با سهیل حرف میزد که میشود این را عشق مادر دانست که نمیخواست ناشنوایی سهیل را قبول کند. از جهت گویندگی نیز در سطح متوسط بود. در کل داستان نسبتا خوبی بود اما انتخاب موضوع از نظر من میتوانست بهتر باشد و اگر از کلمه (مرد) به عنوان صفت استفاده نکنیم بهترست چون مرد یا زن بودن صرفا برای جنسیت است و یک زن قدرتمند را میشود (شیرزن) خطاب کرد.