سبک نوشتاری این کتاب یالوم همونطور که انتظار داشتم مثل نیچه گریست و درمان شوپنهاور بود، دوستش داشتم و بارها موقع مطالعه به ذهن باز و تحلیلگر یالوم آفرین گفتم، به عقیده من کتابهای یالوم رو حتما باید متنی خوند نه صوتی، چون بارها نیازه یه پاراگراف یا یک خط رو مجددا تکرار کنی، چون من درمان شوپنهاور رو صوتی گوش دادم، احساس میکنم خیلی از بخشهای داستان رو از دست دادم و نیاز هستش که مجددا شاید هم چند باره دیگه مطالعه بشه، و از نظر من کتابهای یالوم در کل نیازه بارها خونده بشه، و در ضمن کلی نکات میشه از خلال صفحات یاد گرفت، واقعا نویسندهای تمام عیار بود یالوم👍👍👍
ولی در آخر انتظار نداشتم کتاب یهو اونجوری تموم بشه و دنبال ادامه صفحات بودم که خوب دیدم نه واقعا کتاب تموم شد🙄این یکم خورد تو ذوقم.
ولی در آخر انتظار نداشتم کتاب یهو اونجوری تموم بشه و دنبال ادامه صفحات بودم که خوب دیدم نه واقعا کتاب تموم شد🙄این یکم خورد تو ذوقم.