بسیاری از کتابهایی که این روزها درباره جنبشهای جدید میخوانیم، از ابنسور، تا هارت و نگری، تورن و... اشارات بیشماری به شهریار ماکیاولی دارد. کتابی که اگر بدون تفاسیر و تفاصیل دیگران بخوانی یا بشنوی به راحتی از کنار آن میتوانی گذشت.
گویی تنها روایت شاهان است و توصیهنامهایست برای عملکرد ایشان. اما به راستی اگر مخاطب بودن شاهان را نادیده بگیری نکات ریز و ارزشمندی از اندیشه سیاسی و حکمرانی ونسبت دولت و ملت خواهی یافت. فهم بخشی از نظریات مرتبط امروز با فهم این کتاب درآمیخته. برخلاف تصور اولیه کتاب خوشخوانیست
گویی تنها روایت شاهان است و توصیهنامهایست برای عملکرد ایشان. اما به راستی اگر مخاطب بودن شاهان را نادیده بگیری نکات ریز و ارزشمندی از اندیشه سیاسی و حکمرانی ونسبت دولت و ملت خواهی یافت. فهم بخشی از نظریات مرتبط امروز با فهم این کتاب درآمیخته. برخلاف تصور اولیه کتاب خوشخوانیست