نظر راضیه حقیقی برای کتاب صوتی سمفونی مردگان

داستان بسیار غم انگیزی که هربار کتابش رو خوندم متوجه نشدم تا اینکه با نسخه صوتی تازه متوجه شدم که داستان چی هست و چی میخواد بگه، در هر خط داستان رد پای شوم مذهب رو دیدم که فرقی نمیکنه مسافر چه ایامی باشی، این مذهب و تقلید کورکوزانه هست که از تو یه انسان بی اندیشه و بی تدبیر میسازه که نه تنها خودت رو بلکه ممکنه حتی عزیزانت رو به نافرجامی‌و ناکامی و سیاهی بکشونه. دقیقن مثل پدر داستان که می‌بینیم چجوری باعث متلاشی شدن خانوادش میشه. گاهی بعضی صحنه‌های داستان رو زندگی کردیم، گاهی چقدر شبیه آیدین بودیم و هستیم و گاهی حتی دلم برای اورهان سوخت و وقتی خودم و جای اون میذاشتم چقدر بهش حق می‌دادم، دنیای سیاه کینه و نفرت و انتقام و زیاده خواهی که تخم اونها رو پدر و مادر در کودکی کاشته بودند و طبیعی بود که در بزرگسالی از اورهان این شخص رو بسازه. چیزی که به من شاهکار بودن داستان رو ثابت کرد، قسمت‌های آخر داستانه که از زبان اورهان روایت میشه، اورهانی که باعث میشه تا خواننده تا اونجا ازش متنفر باشه و اورا قضاوت کند، اینجاست که آروم میشه و می‌بینه او از همه گویا بدبخت تر بوده و قربانی اصلی داستان اونه، و یک جنگی توی وجودت به پا میشه که میخوای کارهاشو توجیح کنی اما نمی‌تونی، خصوصن اونجایی که میگه آیدین همیشه ایدین مادر بود اما من …