اول از همه اینو بگم که صدای گوینده و نوع خوانش اصلا خوب نیست و توصیه نمیکنم...
دوم نظرم راجع به کتاب:
سه سال پیش که کتاب رو نصفه رها کردم، فکر نمیکردم دیگه بهش برگردم، ازبس پر از توصیفات اضافی و زیاد بود، تا اینکه رمان آناکارنینای لئو تولستوی رو خوندم و متوجه شدم تولستوی از کتاب مادام بوواری برای نوشتن رمانش الهام گرفته، پس دوباره رفتم سراغ مادام بوواری! ترجمه‌های خوبی ازش پیدا نکردم، متاسفانه بازهم خوندنش برام سخت بود ولی به هر زحمتی بود تمومش کردم و متوجه شدم که چقدر زیبا انحطاط یک زن رو درحالی که در نظر دیگران خوشبخت بوده نشون داده و زیاده خواهی زن رو به تصویر کشیده، درسته این رمان قدیمی هستش ولی در این زمانه زنهایی رو میشناسم که زندگی آروم و خوبشون با همسرشون رو رها میکنن و به خیال استقلال داشتن ویا زندگی کردن خودشون رو بازیچه مردهای هوس باز میکنن و درنهایت کسی که بازنده هست خود زنها هستند....
دوم نظرم راجع به کتاب:
سه سال پیش که کتاب رو نصفه رها کردم، فکر نمیکردم دیگه بهش برگردم، ازبس پر از توصیفات اضافی و زیاد بود، تا اینکه رمان آناکارنینای لئو تولستوی رو خوندم و متوجه شدم تولستوی از کتاب مادام بوواری برای نوشتن رمانش الهام گرفته، پس دوباره رفتم سراغ مادام بوواری! ترجمه‌های خوبی ازش پیدا نکردم، متاسفانه بازهم خوندنش برام سخت بود ولی به هر زحمتی بود تمومش کردم و متوجه شدم که چقدر زیبا انحطاط یک زن رو درحالی که در نظر دیگران خوشبخت بوده نشون داده و زیاده خواهی زن رو به تصویر کشیده، درسته این رمان قدیمی هستش ولی در این زمانه زنهایی رو میشناسم که زندگی آروم و خوبشون با همسرشون رو رها میکنن و به خیال استقلال داشتن ویا زندگی کردن خودشون رو بازیچه مردهای هوس باز میکنن و درنهایت کسی که بازنده هست خود زنها هستند....