نظر پری سا برای رمان چشم‌هایش

داستان هم زمان دو روایت را بازگو می‌کند: عاشقانه فرنگیس و استاد ماکان و همزمان مبارزات سیاسی روشنفکرانه در تهران؛ البته به بخش سیاسی کتاب نمی‌پردازم چون تحلیل مفصلی می‌طلبه فقط به نظر میاد نویسنده کمی در دهشتناک نشان دادن اوضاع جهت القای خط فکری خودش به خواننده افراطی عمل کرده. سوای از این بحث، باید بگم دلیل بزرگی و کرامت استاد ماکان نه در زیبایی تابلوهای ایشان که در به بند کشیدن منافع مادی خود از طریق استنکاف از ترسیم نقاشی دولتمردان و ثروتمندان زمانه خودش هست در حالیکه به میل جان نقاشی خدمتکار خانه خود را به تصویر میکشد. در تمام داستان راز آلود تابلوی چشم هایش انسان ناخودآگاه به تصویری که داوینچی از مونالیزا خلق کرده فکر میکند.. به راز آن لبخند و سِرّ این چشم ها.. در پایان، سوال من اینه که آیا راز این چشم‌ها برای خود استاد ماکان کشف شد؟؟؟ چون اونچه که ما از زبان فرنگیس شنیدیم همه شرح عشق و شوریدگی بود و آیا این همون چیزی بود که استاد ماکان به تصویر کشید؟؟؟