نظر آرمان پارسا برای کتاب کارآگاه درون: چگونه باورهای ذهنی که مانع رسیدن شما به موفقیت می‌شوند را بشناسید و حذف کنید؟

کتاب تقریبا خوبی بود ولی از چند عیب بزرگ رنج می‌برد. اول اینکه خانم سخاوتی خیلی زود می‌گه و می‌گذره. انگار عجله داره زودتر کتاب رو تموم کنه. ایشون می‌بایست خیلی بیشتر از اینها برای هر کدوم از مطالبش مثال می‌آورد. مثلا فلان مراجع من با این روش مشکلش رو حل کرد همراه با شرح جزئیات مشکل اون مراجع. البته اطلاع دارم که ایشون جوان هستند و شاید تجربه بالینی شون اون قدرها نباشه. از این ایراد هم که بگذریم، من نفهمیدم ایشون مثبت اندیشی رو قبول داره یا نه؟ چون حرفهاشون در این مورد متناقض بود. ایشون اول کتاب می‌گه با توجه نکردن به باورهای منفی اونها از بین نمی‌رن. اینجا حرفشون خلاف باور مکتب مثبت اندیشیه. چون اونجا گفته می‌شه اصلا توجه به باورهای منفی نکنید. در ادامه ایشون صحبت از ارتعاش و باور فراوانی می‌کنه که مربوط به مثبت اندیشی می‌شه و می‌گه که این مفاهیم رو قبول داره. تناقض همینجاست. چون بر فرض در هیپنوتراپی همراه با مثبت اندیشی گفته نمی‌شه که اول باورهای منفی رو از بین ببرید بعد باورهای مثبت رو در ذهن بکارید. از همون اول باورهای مثبت رو می‌کارن و توجهی به باورهای منفی ندارند. ایراد بعدی این بود که ایشون صحبتی از تاپ‌ترین رویکرد اصلاح باورها در دنیا یعنی طرحواره درمانی نمی‌کنند. طرحواره درمانی تنها هدفش اصلاح باورمرکزی‌های غلطیه که طرحواره می‌سازند. جا نداشت در کتاب از این رویکرد صحبتی به میون بیاد؟