موضوع داستان ضریب جذب بالایی برایِ من داشت، چون همیشه یکی از دغدغه هام رابطه م به عنوان مادر با فرزند آینده‌ی خودم بوده، مشابه این داستان فیلمی هم هست با عنوان we need to talk about kevin. تاثیری که رابطه با مادر رویِ شخصیت فرد میذاره قابل انکار نیست و داستان تلاش خوبی برای نشون دادن این اثر کرده،
(خطر اسپویل)
ولی به نظر من نویسنده یک مقدار با داستان پردازی قضیه رو ترسناک و شیطانی کرده، هم در مورد وایولت و هم کوین با در نظر گرفتن وجود اختلال سایکوپت در ابتدای تولد میشه اعمال این شخصیتها رو توجیه کرد ولی کوین به وضوح احساسات انسانهه رو درک نمیکنه و روشون آزمایش میکنه ولی کاراکتر وایولت کمتر منطقیه چون اول به نظر میرسه که احتمالاً عقده‌ی ادیپ داره و فقط با مادرش بده، ولی بعدتر با مادرخوانده ش رابطه‌ی خوبی داره، این نشون میده که سایکوپت نیست و احساس رو درک میکنه، حداقل پدرش رو واقعاً دوست داره پس من نمیتونم توجیه کنم که چه انرژی‌ای باعث انجام قتل میشه! در حالیکه اگر ادیپ باشه هم از وجود سم باید خوشخال باشه چون مادرش رو مشغول میکنه و از پدر دورش میکنه! در هر حال داستان خوب بود ولی کاراکتر وایولت با ترکیبی از روانشناسی و افسانه پرداخته شده بود که فقط فشار روانی بالا بره.
(خطر اسپویل)
ولی به نظر من نویسنده یک مقدار با داستان پردازی قضیه رو ترسناک و شیطانی کرده، هم در مورد وایولت و هم کوین با در نظر گرفتن وجود اختلال سایکوپت در ابتدای تولد میشه اعمال این شخصیتها رو توجیه کرد ولی کوین به وضوح احساسات انسانهه رو درک نمیکنه و روشون آزمایش میکنه ولی کاراکتر وایولت کمتر منطقیه چون اول به نظر میرسه که احتمالاً عقده‌ی ادیپ داره و فقط با مادرش بده، ولی بعدتر با مادرخوانده ش رابطه‌ی خوبی داره، این نشون میده که سایکوپت نیست و احساس رو درک میکنه، حداقل پدرش رو واقعاً دوست داره پس من نمیتونم توجیه کنم که چه انرژی‌ای باعث انجام قتل میشه! در حالیکه اگر ادیپ باشه هم از وجود سم باید خوشخال باشه چون مادرش رو مشغول میکنه و از پدر دورش میکنه! در هر حال داستان خوب بود ولی کاراکتر وایولت با ترکیبی از روانشناسی و افسانه پرداخته شده بود که فقط فشار روانی بالا بره.