نظر فرشید بهمنی برای کتاب ذهن ذن، ذهن آغازگر

سلام. تا یه بخشی از کتاب تلاش میکردم که درکش کنم اواسط کتاب فکرمیکردم هیچ بودن خودم رو پذیرفتم و مقاومت میکردم به این موضع. اما بشدت دچار سردرگمی، تناقض و نافهمی و همون‌طور که خود کتاب بارها تذکر داده دچار کژ فهمی شدم. اما سعی کردم که دیگه نخوام درکش بکنم و فقط هر آن چیزی که هست رو فقط و فقط تجربه بکنم. بعد ازین تجربه متوجه شدم من فقط بصورت یک فریب بخودم گفته بودم که با مبانی کتاب موافق هستم ولی ذهن توطئه گر من دنبال راه فرار یا استدلال میگرده و همین داره بشدت دورم می‌کنه از مسیر. در آخر فقط سعی کردم همشو باشم و فقط تجربه بکنم و بعد از اون تجربه رد بشم. فکر میکنم این مسیر در عین سادگی بشدت سخت و در عین سختی و پیچیدگی بسیار راحت باشه. بخاطر همین هست که اساتید این مسیر همیشه تاکید دارند که کلمات نمیتونن به درستی عمق مطلب رو بیان کنند. اما من تجربه شخصیم هنوز راجع به این مسیر معنوی در ابتدای راه هست و این تجربه با خواندن این کتاب بسیار ارزشمند شروع شد. الان دو روز هست که این کتاب رو تموم کردم و بصورت خیلی واضح دارم اثرات مثبتش رو در فهم، تجربه و سمت و سوی اندیشه‌های خودم می‌بینم. من سعی کردم برای شروع ذن این کتاب رو فقط بخونم. همین.