نظر ژیلا شجاعی برای کتاب صوتی برو به دستش بیار

کتاب جالبی بود و می‌خواست بگوید فقط با تحصیلات عالی نیست که می‌توان به موفقیت رسید و در واقع نویسنده با کار زیاد و تلاش و در پیشرفت در آن کار به موفقیت‌های چشمگیری رسیده بود. اما در کشوری زندگی می‌کرد که همه امکانات برایش فراهم بود. در کشور ما امکانات اینچنین وجود ندارد و همه ترجیح می‌دن فعلا درس بخونن تا بتونن آینده خودشان را با درس خواندن تضمین کنن. نوجوانان ما خیلی با استعداد هستن اما امکانات ندارند که استعدادهای بالقوه خودشون رو بالفعل در بیارند و بتوانند از همان راه برای خود کسب درآمد کنند. یعنی دست آن‌ها باز نیست و از طرفی هم هیچ خانواده‌ای با ترک تحصیل فرزندانش موافق نیست و در واقع اگر هم کاری می‌خواهد نوجوان انجام دهد فقط در کنار تحصیلات باید باشد. بنابراین این کتاب الگوی خوبی برای نوجوانان و جوانان ما نمی‌تواند باشد چون فرهنگ‌ها با هم فرق دارد.