نظر بهاره محمدی اسفه برای کتاب صوتی بچه‌های قالیباف خانه

اگر ده و صد تا ستاره هم بود من به این اثر امتیاز می دادم هم به شاهکار جناب مرادی کرمانی و هم به گویندگی بی نقص آقای فلاح که با لهجه شیرین کرمانی داستان را قند مکرر کردند. جالب آنکه راوی در مقام سوم شخص لهجه خفیفی داشت و در دیالوگ ها لهجه ای غلیظ میافت. داستان اول: داستان با با یک سوختن آغاز و با سوختنی دیگر پایان میابد. داستان گزنده و تلخ است، روایتی عریان از بیچارگی و فلاکت و خرافه پرستی مردمی بیچیز که بابت ظلم دیگری مجبور می شوند طفل کم سال خود را به اسیری بدهند. در واقع داستان نمکو شاید مقدمه ای است بر چگونه قالیباف شدن اطفال بیگناه. داستان دوم: داستان دوم در همان قالیباف خانه شروع می شودو با مرگ زن و فرار شوهر از قالی و قالی بافی تمام می شود. در جای جای داستان درد فقر و نداری را می توان حس کرد که تسمه از گرده مردم می کشد و چه زنگی هایی که پای دار قالی به فنا نمی رود. شنیده بودم قالی باف ها عمر و زندگی خور را به تار و پود فرش گره می زنند ولی با شنیدن این داستان ها بهتر درک کردم. با سپاس از کتابراه