نظر آبتین حاجی پور برای کتاب صوتی شاه اسماعیل صفوی و تغییر مذهب

این جزوه برای جامعه به اصطلاح روشنفکری دگم، متعصب و حقیقت ستیز تاریخ ایران تلخ و‌گزنده است. [وحشتناک و خنده آور انکه برخی در برابر این نوشته، عارف دیهیم دار را به عنوان سند معرفی می‌کنند] البته نمی‌توان چندان برای غنا و دقت نویسندگی و هنر تاریخ نگاری این اثر اغراق نمود اثر بسیار کوتاه و مختصر است اما به هر حال جای بسیار خوشحالی وجود دارد که هرازگاهی نویسنده‌ای را ببینیم که به جای حرکت کردن در سیلاب تند دروغ نویسی تاریخی و اسطوره سازی از خون ریزان بیرحم و میهن فروشان صفوی نگاه بدون تعصب و علمی را در پیش گرفته‌اند.
جامعه متعصب و پر از حب و بغض فعلی نمی‌تواند بپذیرد که حاکمان صفوی نه تنها خونریز‌ترین که حتی بی اخلاق‌ترین شاهان تاریخ هستند و روابط جنسی افسار گسیخته و باده نوشی افراطی برای آن‌ها حسن و خوبی محسوب می‌شد و اسماعیل ب علت افراط در نوشیدن الکل مرد.
همچنین این دروغ بزرگ ک انها ایران را وحدت بخشیدن. وحدت و پایداری ایران مدیون شاهنامه است نه فردی مثل اسماعیل.
لازم است بدانیم که ارسنجان شروان سغد تخارستان کردستان و بخش‌های وسیع ماورالنهر در دوره صفویه از ایران جدا شد. زبان پارسی در شمال غرب ایران در نتیجه‌ی حجوم‌های متعدد شاهان عثمانی از آذری که زبان اصیل ایرانی است به ترکی تغییر یافت و جوامع زیادی ک زبان فارسی را زبان علمی خود می‌دانستند این زبان را به دلیل شرارت زیاد شاهان صفوی به نشانه اعتراص ترک نمودند.
بزرگترین دانشمندان‌ ایرانی از ترس دیوانگی صفویه به هندوستان پناه بردند و تاج محل محصول یکی از همین معماران بزرگ ایرانی است.
صفویه با تمام توان در نابودی ایران تلاش نمودند.
نقد اینجانب بسیار برای متعصبین علمی و صفوی دوستان بی منطق ناراحت کننده خواهد بود‌.