نظر نازنین شریفی برای کتاب صدای سکوت

داستان چندان با واقعیت نزدیک نبود البته شاید مردم در ۵۰ سال پیش سالمتر و مهربانتر بودند و اعتماد هنوز اعتبار داشت یکی از نکات مبهم و غیرقابل باور در این کتاب بی اطلاعی خانواده احمد از او بود یعنی اصلا به دنبال او نیامدند مگر میشود پدر و مادری اینگونه بچه شان را رها کنند نکته دیگر کشدار شدن داستان بر سر مسائل تکراری وفضاهای عاشقانه بود نکته مثبت آن درک متقابل زوجین بود