نظر هومن علایی الموتی برای کتاب سنگ، کاغذ، قیچی

شیوه روایت متفاوت در این داستان به بهترین شکل کمک کرده به عنصر غافلگیری در رمان، ضرب آهنگ داستان خوب هستش و تا آخر هم این ضرب آهنگ حفظ میشه، در زمانهایی که فکر میکنید همه چیز براتون آشکار شده، بازهم رازهایی برای آشکار شدن هست و این برای یک رمان رازآلود نقه قوتی هست، و در آخر در تمامی کتاب جمله‌هایی عمیق و فلسفی هم دیده میشه که لذت خوندن کتاب رو دو چندان میکنه، قویا توصیه میکنم بخونیدش.....