نظر فتانه عبداللهی برای کتاب نوری که از دست دادیم

این کتاب جزو خسته کننده‌ترین کتاب‌هایی بود که اخیرا خوندم.
بار شدید حسرت و تردید از اول تا آخر کتاب رو پر کرده و حتی توی شاد‌ترین لحظات هم راوی داره حسرت هاشو مرور میکنه.
مساله‌ی دیگه‌ی کتاب ترجمه ش هست که بعضی قسمت‌ها توی ذوق میزنه. در کل به دوستان و اطرافیانم این کتاب رو اصلا پیشنهاد نمیکنم.