نظر ژاسمن شاهنظری برای کتاب مامای آلمانی

کتاب خیلی خوبی بود. در ابتدا احساس میشد که ترجمه روان نیست ولی بتدریج بهتر شد. نقش انسانهای مختلف در جنگ بسیار زیبا توصیف شده بود. چهره کریه دیکتاتوری در تمام خطوط داستان مشخص بود. جمله‌ای که در انتهای فصل سی و هشت امده بود لب کلام را ادا میکرد. 《او متعهد شده بود که زندگی بهتری به ما ببخشد و اینجا هر چیزی که برای مان عزیز و ارزشمند بود را میدزدید. زندگیهایمان، انسانیتم و خانواده هایمان》یعنی همان روش تکراری دیکتاتورهای درنده خو. ممنون از شما