برعکس آبنبات هلدار تا الان که نصفه گوشش کردم اصلا جذاب نیست. مخصوصا لحجه‌ی گوینده که قادر نیست بجنوردی رو درست ادا کنه خیلی رو اعصابه. بیشتر مواقع هم موضوعات روی خیال پردازی و فکر‌های فانتزی مسخره‌ی محسن (راوی داستان) میچرخه. به نظرم جلد قبلی (هلدار) خیلی جذاب تر، مهیج تر، فکر شده تر و آموزنده تر بود. گویندگی ش هم با اینکه هر دوش آقای میر طاهر مظلومی بودن ولی تو هلدار خیلی حرفه‌ای تر بود. در ویرایش نظر قبلیم:
الان که به اخر داستان رسیدم حس خوبی دارم. به نظرم از اواسط کتاب (کوه موسی) جذابیت‌های داستان بیشتر و بیشتر شد و من هم بیشتر به لحجه‌ی گوینده عادت کردم و تا آخر کتاب گاهی اوقات اونقدر خندیدم که هیچ وقت فراموشش نمیکنم. دلم برای شخصیت‌های داستان تنگ میشه و بی صبرانه منتظر کتاب صوتی آبنبات پسته‌ای میمونم. کتاب مفرح و آموزنده‌ای بود ممنون از نویسنده، گوینده و کتابراهِ عزیز🙏🏻⚘
الان که به اخر داستان رسیدم حس خوبی دارم. به نظرم از اواسط کتاب (کوه موسی) جذابیت‌های داستان بیشتر و بیشتر شد و من هم بیشتر به لحجه‌ی گوینده عادت کردم و تا آخر کتاب گاهی اوقات اونقدر خندیدم که هیچ وقت فراموشش نمیکنم. دلم برای شخصیت‌های داستان تنگ میشه و بی صبرانه منتظر کتاب صوتی آبنبات پسته‌ای میمونم. کتاب مفرح و آموزنده‌ای بود ممنون از نویسنده، گوینده و کتابراهِ عزیز🙏🏻⚘