نظر حسین جعفری برای کتاب صوتی شاه اسماعیل صفوی و تغییر مذهب

در قسمتی از کتاب با توجه با استناد و گفته‌های دو بزرگوار احمد کسروی و شریعتی نویسنده به این نتیجه گیری رسیده است که نه می‌تونه از بدی‌های شاه اسماعیل و اتفاقاتی که رقم زده بگه و نه از خوبی‌ها و نتایج کار این پادشاه و با نتیجه گیری سعی می‌کنه حد وسط رو رعایت کنه و حتی به این نکته اشاره میشه که ایران در جهان اسلام حتی به شیوه‌ی خودش اسلام رو قبول کرده و با یک اسلام ایرانی روبرو هستیم...
ولی در طی داستان هر چه بیشتر دقیق میشیم جز خونخواری و بی کفایتی از شاه اسماعیل، گویا شاه اسماعیل چیزی برای عرضه نداشته، در دنیای اون زمان که دشمنان ایران از سمت ازبکان که همان مغولان و نوادگان وحشگیری‌های آن‌ها بودند. و از جانب عثمانی‌ها هم گویا شاه اسماعیل کاملا با یک امپراطوری متمدن سر و کار داشته و بی دلیل شعله جنگ با عثمانی‌ها رو شعله ور کرده است و بدون اشاره به کمبودهای سپاهیگری با توجه به شرایط شکل گیری ایران در آن دوران کاملا شکست در چالدران رو متوجه روحیات شاه و ایستادگی و رشادت‌های فرماندهان رو بی ارزش جلوه داده است. (در این باب میتوان به کتاب شاه جنگ ایرانیان در دشت چالدران اشاره کرد)
حال وجود چنین پادشاه یا شخصیتی چه منافعی برای ایران داشته است؟ پادشاهی که مذهبی بر خلاف اسلام اعراب رو در آن برهه از زمان در ایران رسمی و کاملا ناشناخته با فرهنگ ایرانی سعی در زنده نگه داشتن شاهنامه و رسومات ایران کهن دارد.
بیشتر ایرانیان سنی مذهب بودند چرا با امپراطوری سنی مذهب عثمانی در دوران قبل از شاه اسماعیل در آمیخته یا حتی در دوران هجوم عثمانی‌ها برای نجات خویش اقدامی انجام نداده اند؟ چگونه میتوان یک کشور که به زور شمشیر مذهبش تایین شده رو طی چندین دهه یا یک قرن متحد و در دوران شاه عباس به اوج رساند؟ 🤔