کتاب را دو بار خوانده ام. یک بار ده سال پیش و یک بار همین هفته. بعد از مرگ عباس معروفی. هر دو بار دوستش داشتم، یادم است که زمانی که بار اول خو. ندمش عباس معروفی جزو نویسندگان محبوبم شد.
داستان به شرایط خانواده‌ای در زمان بعد از جنگ جهانی دوم و بعد از استعفای رضا شاه می‌پردازد. فضای داستان بسیار غمناک و سرد است و روحی ملال و افسرده دل در تمام سطرهای کتاب حضور دارد. روایات و توصیفات بسیار متناسب و گویا بیان شده‌اند به گونه‌ای که انگار دارین با خانواده اورخانی زندگی می‌کنید.
از عباس معروفی کتاب فریدون سه پسر داشت را خیلی بیشتر از این دوست داشتم ولی سمفونی مردگان هم شاهکار بزرگی در ادبیات معاصر است.
ولی یه موضوعی در رابطه با راوی و صداگذاری وجود داره. آقای حسین پاکدل، هنرمند محترم و دوست داشتنی، منتهی ایشون واقعا برای روایت این کتاب مناسب نبودن. برای من اصلا صداشون دل نشین نبود و چند فصل اول را واقعا به سختی گوش دادم تا تونستم باهاشون خو بگیرم و ادامه بدم. به نظر من صرف اینکه شخصیتی شناخته شده و معروف هست دلیلی بر اینکه راوی خوبی هم برای کتاب میتونه باشه نیست. البته بعضی هاشون هم واقعاااااا بی نظیرن. من هنوز اجرایی مثل اجرای خانم آزاده صمدی در کتاب " زندگی پیش رو " نشنیدم.
موضوع دیگه هم اینکه افکت‌ها و موسیقی متنی که در کتاب قرار داده شده صحنه‌ها را هزار برابر تراژیک و دردناک کرده، جوری که بعضی جاها دیگه غیر قابل تحمله، مثل جیغ‌های وحشتناکی که توی بعضی فصل‌ها هست و واقعا روی اعصابم بود.
داستان به شرایط خانواده‌ای در زمان بعد از جنگ جهانی دوم و بعد از استعفای رضا شاه می‌پردازد. فضای داستان بسیار غمناک و سرد است و روحی ملال و افسرده دل در تمام سطرهای کتاب حضور دارد. روایات و توصیفات بسیار متناسب و گویا بیان شده‌اند به گونه‌ای که انگار دارین با خانواده اورخانی زندگی می‌کنید.
از عباس معروفی کتاب فریدون سه پسر داشت را خیلی بیشتر از این دوست داشتم ولی سمفونی مردگان هم شاهکار بزرگی در ادبیات معاصر است.
ولی یه موضوعی در رابطه با راوی و صداگذاری وجود داره. آقای حسین پاکدل، هنرمند محترم و دوست داشتنی، منتهی ایشون واقعا برای روایت این کتاب مناسب نبودن. برای من اصلا صداشون دل نشین نبود و چند فصل اول را واقعا به سختی گوش دادم تا تونستم باهاشون خو بگیرم و ادامه بدم. به نظر من صرف اینکه شخصیتی شناخته شده و معروف هست دلیلی بر اینکه راوی خوبی هم برای کتاب میتونه باشه نیست. البته بعضی هاشون هم واقعاااااا بی نظیرن. من هنوز اجرایی مثل اجرای خانم آزاده صمدی در کتاب " زندگی پیش رو " نشنیدم.
موضوع دیگه هم اینکه افکت‌ها و موسیقی متنی که در کتاب قرار داده شده صحنه‌ها را هزار برابر تراژیک و دردناک کرده، جوری که بعضی جاها دیگه غیر قابل تحمله، مثل جیغ‌های وحشتناکی که توی بعضی فصل‌ها هست و واقعا روی اعصابم بود.