داستان فوق العاده جالبی داره و ترجمه بسیار زیبا و بدون غلط‌های دستوری، لذت خوندن داستان رو چند برابر میکنه..
تنها مشکلی که دیدم جمع بندی نهایی داستان بود که خیلی سریع و تنها توی چند صفحه به همه چی خاتمه داد!
حاوی اسپویل**
به نظرم باید در انتهای داستان شخصیت مرد سیاه پوشی که در مسیر رودخانه برای نجات دوکوشفوره اومده بود مشخص میشد، و حتی بهتر بود رهایی دوبرو در انتهای داشتان به هویت واقعی اون مرد ارتباط پیدا میکرد..
و البته اینکه عاقبت دوکوشفوره رو هم شرح میدادن بد نمیشد..
مثلا نویسنده میتونست با یه کودتا تمام نسبت‌های سیاسی رو به هم بزنه و کاردینال رو در جبهه‌ای همراه با دوکوشفوره قرار بده، که در اینصورت به نظرم بخششی که نصیب دوبرو میشد کاملا منطقی جلوه میکرد..
البته میتونم درک کنم که کاردینال به خاطر وفاداری دوبرو حاضر شد بخشش رو بهش عطا کنه و با تبعید اون به قلعه دوکوشفوره، هم مقام خودش رو در تنبیه حتی دوستان وفادارش به رخ بکشه؛ و هم به لطف وفاداری و شجاعتی که دوبرو نشون داد، اون رو به بیشترین جایی که دوست داشت در اون باشه بفرسته..
مطمئنم از خوندن این داستان نهایت لذت رو میبرید😊
تنها مشکلی که دیدم جمع بندی نهایی داستان بود که خیلی سریع و تنها توی چند صفحه به همه چی خاتمه داد!
حاوی اسپویل**
به نظرم باید در انتهای داستان شخصیت مرد سیاه پوشی که در مسیر رودخانه برای نجات دوکوشفوره اومده بود مشخص میشد، و حتی بهتر بود رهایی دوبرو در انتهای داشتان به هویت واقعی اون مرد ارتباط پیدا میکرد..
و البته اینکه عاقبت دوکوشفوره رو هم شرح میدادن بد نمیشد..
مثلا نویسنده میتونست با یه کودتا تمام نسبت‌های سیاسی رو به هم بزنه و کاردینال رو در جبهه‌ای همراه با دوکوشفوره قرار بده، که در اینصورت به نظرم بخششی که نصیب دوبرو میشد کاملا منطقی جلوه میکرد..
البته میتونم درک کنم که کاردینال به خاطر وفاداری دوبرو حاضر شد بخشش رو بهش عطا کنه و با تبعید اون به قلعه دوکوشفوره، هم مقام خودش رو در تنبیه حتی دوستان وفادارش به رخ بکشه؛ و هم به لطف وفاداری و شجاعتی که دوبرو نشون داد، اون رو به بیشترین جایی که دوست داشت در اون باشه بفرسته..
مطمئنم از خوندن این داستان نهایت لذت رو میبرید😊