نظر مریم مهدی برای کتاب صوتی آبنبات دارچینی

آب نبات دارچینی را خواهرم به من توصیه کرد که بخونم، خودش هم خونده بود به توصیه دوستاش. یعنی اینکه توی کتاب‌های ایرانی تقریبا رمان شناخته شده‌ای است. نظرات هم خیلی راجع بهش مثبت بود و متقاعد شدم بگیرمش. می‌گفتن خیلی با نمک و باحاله ولی واقعا من همچین حسی ازش نگرفتم. آخه من صرف فکاهی بودن یک متن برام جذاب نیست. حتما باید توش یه معنا، جهان بینی، حرفی برای گفتن و یه چیز متفاوت باشه. مثلا قبل از این کتاب " جز از کل" استیو تولتز را خونده بودم. اونم توش کمدی بود. ولی کمدی سیاه. معنی واقعی کمدی و خنده. پشت همه شوخی هاش می‌شد ساعت‌ها بحث کرد. من اون تیپ کتاب را دوست دارم نه شوخی‌ها و جوک‌های سطحی. در ضمن نسبت به زمانی که ازتون می‌گیره هم به نظرم ارزش وقت گذاشتن نداره. تایم کتاب 12 ساعت است. آخه آدم 12 ساعت کتاب گوش بده و بعد وقتی تموم شد هیچی ازش در نیاد. من که خوشم نیومده و توصیه نمی‌کنم. البته الان وسطهای داستانم و شاید تمومش نکرده بذارم کنار. ولی از اونجایی که وسواس تموم نکردن کتاب اذیتم می‌کنه شاید به هر جون کندنی تمومش کنم. خلاصه اگر کتاب عامه پسند می‌خونین بگیرینش وگرنه اصلا سمتش نرین.