من عاشق تولستوی هستم، فقط کافیه اسمش را روی کتابی ببینم تا با کمال اطمینان کتاب را بخرم و مطمئن باشم که لحظات بسیار نابی را کنار در و گوهری که از دهانش خارج میشه خواهم گذراند. با این مقدمه باید بگم که متاسفانه این یکی کتاب اصلا اون حال و هوای همیشگی تولستوی را نداشت، یادمه با مرگ ایوان ایلیچ واقعا تجربه بی نظیری را زندگی کردم، با شیطان تمام اون وسوسهها را چشیدم، با اعتراف زندگی کردم ولی این کتاب برام اصلا فضای داستانهای عالیجناب تولستوی را نداشت. البته با این که اقای سعید نفیسی مترجم بزرگی هستن ولی بخشی از نقص این کتاب را به ترجمه ش مربوط میدونم، شاید هم به خاطر اینکه کتاب صوتی نبود که ارمان سلطان زاده با اون استعداد شگفت اورش برامون نقش افرینی کند، البته شاید همچون کلا داستان کوتاه به اندازه رمان جذاب نیست و شخصیتها سطحی تر پردازش میشن.
در هر حال اینجا تولستوی همون تولستوی همیشگی نبود.
در هر حال اینجا تولستوی همون تولستوی همیشگی نبود.