نظر 📚الناز محمدی📚 برای کتاب صوتی دیوید کاپرفیلد

🍁‌یه کتاب خوب دیگه از بهترینهای جهان. البته که کتاب بسیار خلاصه شده بود، اما من فقط به این کتاب بسنده نکردم و فیلمی روکه به همین نام توسط آرماندو یانوچی ساخته شده بود هم دیدم. کتاب یه کار فاخر از فراز و نشیب‌های زندگی توی بریتانیا توی سال ۱۸۵۰، توسط یه پسر کوچیک و بی پناه رو به تصویر میکشه. به نظرم سبک و سنت‌های بریتانیا توی اون زمان به همین اندازه مشکل داشته و پر از هرج و مرج بوده! جالبه بدونیم که؛ چالز دیکنز خودش هم دوران کودکی سختی داشته و توی اون دوران پدرش که وضعیت مالی خوبی داشته، یکباره ورشکست میشه و به زندان می‌افته و دیکنز مجبور میشه توی محله‌های فقیر نشین لندن کار کنه. به خاطر همین هست که این کتاب چالز بیشتر حالت اتوبیوگرافی داره و اون تونسته با قهرمان داستانش ‘دیوید کاپرپیلد’ تا این حد همزاد پنداری کنه. توجهش به درد، فقر، عشق، مرگ، اختلاف طبقاتی و احساسات آدمی توی کارش، چالز رو به طور کامل به یک نویسنده سانتیمانتالیسم تبدیل کرده. یعنی کسی که به عواطف و احساسات اهمیت زیادی میده. (عشق واقعی بین دیوید و اگنس هم از همین احساسات زیبا می‌اومد!). ویا درمورد فقر…، اون حتی سالها بعد از انتشار آثارش، به محله‌های فقیرنشین میرفته تا با همزادپنداری از اونها داستانهاش رو پروبال بده. اینکه چالز دربرابر بدرفتاری با کودکان و زنان، همیشه جبهه داشته و جز دغدغه‌ی اجتماعی اون بوده، کاملا توی کتاب هاش حتی توی اولیور تویست هم مشهوده. چالز دیکنز اون اولها داستان رو ماهانه به صورت پاورقی توی روزنامه منتشر می‌کرد و الان این کتاب جز بزرگ‌ترین آثار ادبیات کلاسیک جهان بشمار میره. ممنون دوست عزیزم کتابراه…☘️