🍁 کریستن بوین و قلمی که من واقعا دوستش دارم.. شروع با کتاب انسان شادکام، بعد کتاب پلیدی و حالا ‘ای کاش قلبم بی آنکه بشکند، مقاومت کند!) …
قبلا هم گفتم، اگه بخوام فقط دو مشخصه از نوشته‌های بوبن بگم؛ ۱. یه نوع ارامش عرفانی- احساسی، توی همه نوشته هاش هست، ۲. نوشته هاش راحت نیست، و باید خوب خونده شه، و یا چند بار خونده شه تا کامل نوشته‌ها درک شه.
بوین توی‌این کتاب کوتاه، بسیار به زیبایی سمبل سازی کرده بود؛ شاه درخت، سمبل عاشق از معشوق. عکس درخت غول آسا، نشانه‌ای از خانواده ت در کیف پولت!
تعبیر بی نظیری مثل؛ طغیان نور آگوست… چون زن اون رو اولین بار در تابستان دیده بود و عاشق اون و شده بود!!!
و یا هیات قلبی که در یک روز فراموش نشدنی متحول شده و در حال سکون باقی مانده!! آن‌ها همه تعبیرهای زیبایی هستن که بوبن ما رو توی این کتاب به اونها مهمان کرده…
تعریف نقاش از دیدگاه بوبن دلنشین بود؛ نقاش، کسی است که گوی بلورین میان ما و دنیا را با نور و ابر روشنی که خیس از سکوت است، می‌زداید!!
اسم کتاب هم از یکی از نقاشی‌های مونارد الهام گرفته شده بود… تصویر یه درخت بادام با نور و ابر روشنی که خیس از سکوت است!
آخرین نوشته‌ی منارد روی آخرین نقاشی‌اش قبل از ترک این دنیا؛ که همان زجه‌ی تمامی زنان عاشق هم شده است: ای کاش نقاشی آخرم بی آنکه در هم بشکند طاقت بیاورد و خودم هم با بال‌های پروانه قبل از نقاشان سال ۲۰۰۰ ظهور یابم!!!
تعریف مرگ هم برای من خیلی تامل برانگیز بود؛ مرگ یا در محیط بسته‌ی اتاق دستش را روی شانه هایمان می‌گذارد، و یا اینکه در اصنای روشنایی روز حمله ور خواهد شد!
موزیک خیلی مناسب با محتوی بود. گوینده هم بسیار زیبا بود. ممنونم دوست عزیزم کتابراه…
قبلا هم گفتم، اگه بخوام فقط دو مشخصه از نوشته‌های بوبن بگم؛ ۱. یه نوع ارامش عرفانی- احساسی، توی همه نوشته هاش هست، ۲. نوشته هاش راحت نیست، و باید خوب خونده شه، و یا چند بار خونده شه تا کامل نوشته‌ها درک شه.
بوین توی‌این کتاب کوتاه، بسیار به زیبایی سمبل سازی کرده بود؛ شاه درخت، سمبل عاشق از معشوق. عکس درخت غول آسا، نشانه‌ای از خانواده ت در کیف پولت!
تعبیر بی نظیری مثل؛ طغیان نور آگوست… چون زن اون رو اولین بار در تابستان دیده بود و عاشق اون و شده بود!!!
و یا هیات قلبی که در یک روز فراموش نشدنی متحول شده و در حال سکون باقی مانده!! آن‌ها همه تعبیرهای زیبایی هستن که بوبن ما رو توی این کتاب به اونها مهمان کرده…
تعریف نقاش از دیدگاه بوبن دلنشین بود؛ نقاش، کسی است که گوی بلورین میان ما و دنیا را با نور و ابر روشنی که خیس از سکوت است، می‌زداید!!
اسم کتاب هم از یکی از نقاشی‌های مونارد الهام گرفته شده بود… تصویر یه درخت بادام با نور و ابر روشنی که خیس از سکوت است!
آخرین نوشته‌ی منارد روی آخرین نقاشی‌اش قبل از ترک این دنیا؛ که همان زجه‌ی تمامی زنان عاشق هم شده است: ای کاش نقاشی آخرم بی آنکه در هم بشکند طاقت بیاورد و خودم هم با بال‌های پروانه قبل از نقاشان سال ۲۰۰۰ ظهور یابم!!!
تعریف مرگ هم برای من خیلی تامل برانگیز بود؛ مرگ یا در محیط بسته‌ی اتاق دستش را روی شانه هایمان می‌گذارد، و یا اینکه در اصنای روشنایی روز حمله ور خواهد شد!
موزیک خیلی مناسب با محتوی بود. گوینده هم بسیار زیبا بود. ممنونم دوست عزیزم کتابراه…