بزرگ علوی یکی از بزرگترین نوسنده‌های معاصر، با فضا سازی بسیار درست، انتخاب مکان مناسب برای شرح داستان (جنگل‌های گیلان)، روایت بسیار کوبنده، صحنه سازی‌های بجا و خلاصه هزاران کارکد‌های مناسب دیگه، دوباره و این بار با داستان گیله مرد تونست نظر من رو جلب کنه.
امیداورم که نویسنده‌های معاصر ایران، بیشتر از کهنه کار‌های عزیزی که احترام زیادی کسب کردن و کار‌های بزرگی برای زبان و داستان پارسی کردن (مثل جامی، مولانا، فردوسی بزرگ، عبدالطیف طسجودی) به چشم بیان، چرا که برای این داستان‌ها زحمت کلانی کشیده شده و به نظر من فضا سازی و داستان سرایی‌های معاصر، بیشتر با روحیات کنونی سازگاره. پس علاوه بر داستان کهن، بیشتر سعی کنیم داستان‌های مدرن ایرانی زیاد بخونیم.
با تشکر از کتاب راه🙏😉
امیداورم که نویسنده‌های معاصر ایران، بیشتر از کهنه کار‌های عزیزی که احترام زیادی کسب کردن و کار‌های بزرگی برای زبان و داستان پارسی کردن (مثل جامی، مولانا، فردوسی بزرگ، عبدالطیف طسجودی) به چشم بیان، چرا که برای این داستان‌ها زحمت کلانی کشیده شده و به نظر من فضا سازی و داستان سرایی‌های معاصر، بیشتر با روحیات کنونی سازگاره. پس علاوه بر داستان کهن، بیشتر سعی کنیم داستان‌های مدرن ایرانی زیاد بخونیم.
با تشکر از کتاب راه🙏😉