باشگاه پنج صبحی ها
نمیدونم این همه حاشیه رفتن برای چی بوده! به جرات میتونم بگم ده فصل اول رو اگر نخوانید چیزی از دست ندادید و تازه از فصل دوازده نکته اصلی و کاربردی رو میگه. (اینکه از کتاب‌های روانشناسی طور انتظار دارم که سریع جواب سوالات منو بده شاید یه ویژگی شخصیتی مخصوص من باشه و بقیه با مقدمه چینی‌های اول کتاب و داستان‌های پرت و پلای اون مشکلی نداشته باشند)
از اسم کتاب مشخصه که ازت میخواد روزت رو از ۵ صبح شروع کنی و به فاصله ۵ تا ۶ صبح میگه ساعت طلایی، و قانون ۲۰ ۲۰ ۲۰ رو بیان میکنه که در این یک ساعت باید انجام بدی!
نویسنده انگیزه لازم برای انجام این کارها رو خیلی خوب به خواننده میده، منتها وقتی حرف از تکرار این عمل به مدت ۶۶ روز برای تثبیت شدن در مغز رو میده، من رو منصرف میکنه، هرچند خیلی خوب در کتاب توضیح میده که هر موفقیتی نیاز به رنج کشیدن و از دست دادن داره. به نظرم اگر ده فصل اول نبود جز بهترین کتاب‌های روانشناسی و توسعه فردی به شمار میرفت، البته خواندنش رو توصیه میکنم (با اینکه اسپویل کردم چی میخواد بگه)، اگر حوصله داستان‌های حاشیه‌ای ندارید از فصل ۱۰ شروع کنید به خواندن.
نمیدونم این همه حاشیه رفتن برای چی بوده! به جرات میتونم بگم ده فصل اول رو اگر نخوانید چیزی از دست ندادید و تازه از فصل دوازده نکته اصلی و کاربردی رو میگه. (اینکه از کتاب‌های روانشناسی طور انتظار دارم که سریع جواب سوالات منو بده شاید یه ویژگی شخصیتی مخصوص من باشه و بقیه با مقدمه چینی‌های اول کتاب و داستان‌های پرت و پلای اون مشکلی نداشته باشند)
از اسم کتاب مشخصه که ازت میخواد روزت رو از ۵ صبح شروع کنی و به فاصله ۵ تا ۶ صبح میگه ساعت طلایی، و قانون ۲۰ ۲۰ ۲۰ رو بیان میکنه که در این یک ساعت باید انجام بدی!
نویسنده انگیزه لازم برای انجام این کارها رو خیلی خوب به خواننده میده، منتها وقتی حرف از تکرار این عمل به مدت ۶۶ روز برای تثبیت شدن در مغز رو میده، من رو منصرف میکنه، هرچند خیلی خوب در کتاب توضیح میده که هر موفقیتی نیاز به رنج کشیدن و از دست دادن داره. به نظرم اگر ده فصل اول نبود جز بهترین کتاب‌های روانشناسی و توسعه فردی به شمار میرفت، البته خواندنش رو توصیه میکنم (با اینکه اسپویل کردم چی میخواد بگه)، اگر حوصله داستان‌های حاشیه‌ای ندارید از فصل ۱۰ شروع کنید به خواندن.