نظر روژینا برزگر برای کتاب و کوهستان‌ها فریاد زدند

خوب بود ولی به خوبی داستان‌های دیگه نویسنده نبود، راستش سرگذشت‌ها پراکنده بودن به نظرم، نویسنده می‌تونست به نظرم تمرکز کنه رو زندگی خانواده مثل پارتی که مربوط به نبی بود خیلی اون قسمت رو دوست داشتم یعنی از اول تا پایان سرگذشت نبی عالی بود👏ولی از بعدش دیگه نه، مثلا می‌تونست به جای زندگی اون دوتا پسر عمو یا اون گروه علوم پزشکی داوطلب یا دختر عبدالله به سرگذشت اقبال و عبدالله و پروانه و صبور بپردازه (اصلا دلم نمی‌خواست اقبال اون سرگذشت رو داشته باشه) یا حتی یک مقدار بیشتر به سختی‌های پری تو پیدا کردن اقوام خونیش بپردازه، نویسنده انسجام مطلب رو خیلی خوب توی هزاران خورشید تابان و بادبادک باز رعایت کرده ولی تو این یکی نه، خیلی داستان خوبی بود ولی گرچه هنوزم این کار از یکسری یا خیلی از آثار یکسری از نویسنده‌ها بهتر بود ولی به خوبی داستان‌های دیگه این نویسنده نبود‌.