نظر پونه برای کتاب به کشتنش می‌ارزد

شروع قوی داشت وساطش یه کوچولو زیاده روی کرده تو توضیحات، پایانش رو دوست نداشتم چون بازه، وگرنه حسابی خلاقانه ست و اصلا نمیشه حدسش زد و از این جهت پایان مناسبی هم داره، خب شاید بایستی بگم که نحوه تربیت فرزند خیلی مهمه این که به بچه محبت کنی نه اینکه به حال خودش رهاش کنی نمونه‌اش هم همین کتاب، خانواده‌های اشفته و و انسان‌هایی با خشم و نفرت، اعتراف می‌کنم که لذت وافری بردم از خواندنش و رمان‌های این چنینی رو (متاسفانه) خیلی می‌پسندم به خاطر همین موضوع خشم، نفرت، فشار درون، من توی این داستان‌ها خلا و تنهایی و احساسات منفی شخصیت‌ها با تمام وجود می‌چشم‌ و لمس می‌کنم، میرم تو بحرش و لذت میبرم.
اما نکته دیگه این که داستان بیشتر حول روابط بین دو نامزد، دو دوست، دو هم دانشگاهی، خیانت، قتل، خود مهم پنداری، یکی شخصیت‌ها گمان می‌کند که بایستی دنیا را از انسان‌ها اضافی حذف کند، به نظرم تموم احساسات منفی‌م رو دوباره بیدار کرد و امروز از سر ناچاری اومدم سراغش چون باقی کتابام نمی‌تونستن مثل این کتاب جذبم کنند.
به خوبی توضیح داده، ویژگی‌ها اشیا و مکان‌ها رو توصیف و بیان کرده، به نظرم تو انتخاب اسم‌ها هم یه جور خوش ذوقی به کار رفته، در مجموع پسندیدم اما از پایان بازش خوشم نمیاد، وگرنه داستان قوی‌ای هست.
یه کتاب قبلاً خوندم نویسند‌ه‌اش ایرانی بود، شخصیت اصلیش شباهت زیادی به شخصیت اصلی این قصه داره، کتاب روان‌پریش خوب اونم یه ادمی‌ بود تقریبا شبیه این منتها اون ایرانی بود؛ این دوتا کتاب به نظرم شباهت‌ها و تفاوت‌های ظریفی دارند و این برام جالب بود.