نظر شقایق پیمانی فرد برای کتاب سنگ، کاغذ، قیچی

در شروع کتاب احساس میکردم با یک حس بدی طرف شدم و لحن نویسنده یکجورهایی برام سرشار از انرژی منفی بود. تعریف این کتاب رو زیاد شنیده بودم برای همین ادامش دادم... حدود ۱۰۰ صفحه‌ی انتهایی به معنای واقعی کلمه، شوکه شدم!!
اگر لفظ "فوق العاده" رو برای این اثر به کار ببرم اغراق کردم، ولی خالی از لطف نیست که بگم این نویسنده واقعا متفاوت و دور از انتظار داستان رو پیش برده... به نحوی که حسِ گرفته شده از این کتاب، ماجرا، شخصیت‌ها و هرچیز دیگه‌ای رو به یکباره، دگرگون میکنه. با اینکه از موضوع خیانت و این قبیل بیزارم، ولی این رمان رو دوست داشتم
شاید حتی یکبار دیگه هم بخونمش! ممنونم کتابراه💜☘️