با سلام و احترام
باز هم کتابی عالی از هوشنگ مرادی کرمانی با نام قاشق چای خوری. کتابی که از مجموعه داستان تشکیل شده و هر داستان حال و هوای خودش را دارد که این خود به بلاغت آن افزوده است و در هر لحظه در یک داستان دیگر زندگی می‌کنید و این عالی است. مرادی کرمانی با اینکه به گفته خیلی‌ها از ادبیات کودک پیروی می‌کند ولی به نظر من کتاب‌های ایشان را همه باید مطالعه کنند زیرا تجربیاتی را منتقل می‌کند که خود، خود زندگی است.
هوشنگ مرادی کرمانی با علم به اینکه ایشان خود در زندگی پدر و مادر نداشته‌اند و با سختی خاص خود به دنیا نگاه کرده‌اند و برای همین فضای هر داستان فضای خاص خود آن است. مطالعه آثار هوشنگ مرادی کرمانی را به همه پیشنهاد میکنم از کتاب خاصی نام نمی‌برم چون همه آثار ایشان در جایگاه خود بسیار آموزنده و زیباست.
همچنین چون ایشان هم در محیط روستا و شهر کوچک و هم کلان شهر تهران زندگی کرده است قلمی شیوا و موثر دارد برای همین آثاری را خلق کرده که با گوشت و پوست مردم هماهنگ است و داستان به عمق روح می‌نشیند.
هر داستان مجموعه از زبانی نقل شده است که این خود باعث می‌شود که داستان به یک سیر ادامه پیدا نکند و با موجودیت داستانها به یکباره در فضای دیگری قرار می‌گیرید که گاهاً با داستان قبلی 180 درجه تفاوت دارد که این خود به فصاحت آن افزوده است. حتی در خیلی از موارد ردپای معماری را هم به خوبی در آثار او نمایان است که حتی یک دانشجوی معماری می‌تواند در حین مطالعه از روی صحنه‌ها طراحی دست آزاد کرد که برای خودش یک نگاه دقیق و عمیق است. با این صورت نوشته ایشان تعریف فضای معماری را با فضای داستان یکی کرده است که خود اشتیاق برای مطالعه را چندین برابر می‌کند.
باز هم کتابی عالی از هوشنگ مرادی کرمانی با نام قاشق چای خوری. کتابی که از مجموعه داستان تشکیل شده و هر داستان حال و هوای خودش را دارد که این خود به بلاغت آن افزوده است و در هر لحظه در یک داستان دیگر زندگی می‌کنید و این عالی است. مرادی کرمانی با اینکه به گفته خیلی‌ها از ادبیات کودک پیروی می‌کند ولی به نظر من کتاب‌های ایشان را همه باید مطالعه کنند زیرا تجربیاتی را منتقل می‌کند که خود، خود زندگی است.
هوشنگ مرادی کرمانی با علم به اینکه ایشان خود در زندگی پدر و مادر نداشته‌اند و با سختی خاص خود به دنیا نگاه کرده‌اند و برای همین فضای هر داستان فضای خاص خود آن است. مطالعه آثار هوشنگ مرادی کرمانی را به همه پیشنهاد میکنم از کتاب خاصی نام نمی‌برم چون همه آثار ایشان در جایگاه خود بسیار آموزنده و زیباست.
همچنین چون ایشان هم در محیط روستا و شهر کوچک و هم کلان شهر تهران زندگی کرده است قلمی شیوا و موثر دارد برای همین آثاری را خلق کرده که با گوشت و پوست مردم هماهنگ است و داستان به عمق روح می‌نشیند.
هر داستان مجموعه از زبانی نقل شده است که این خود باعث می‌شود که داستان به یک سیر ادامه پیدا نکند و با موجودیت داستانها به یکباره در فضای دیگری قرار می‌گیرید که گاهاً با داستان قبلی 180 درجه تفاوت دارد که این خود به فصاحت آن افزوده است. حتی در خیلی از موارد ردپای معماری را هم به خوبی در آثار او نمایان است که حتی یک دانشجوی معماری می‌تواند در حین مطالعه از روی صحنه‌ها طراحی دست آزاد کرد که برای خودش یک نگاه دقیق و عمیق است. با این صورت نوشته ایشان تعریف فضای معماری را با فضای داستان یکی کرده است که خود اشتیاق برای مطالعه را چندین برابر می‌کند.