خیلی معمولی بود. من خیلی خوشم نیومد بنظرم مثل خانه عروسک زیادی بزرگش کردن.
چیزی که در نقد کتاب هست اینه که هر سه کاراکتر داستان تو خیال زندگی میکنن. پسر خانواده که در رویای آینده برای خودشه؛ دختر خانواده که کلا تمام ذهنش تو باغ وحش شیشه ایشه و از دنیای واقعیت دوره و مادر خانواده که دائما چه در گذشته چه در حال و چه در آینده تو حیالات خودش سیر میکنه. در واقع ما با یه خانواده سر و کار داریم که به سبب شرابط مکانی و زمانی ظاهرا در کنار هم هستن ولی هر کودوم در عوالم خودشون زندگی میکنن گویی اصلا واقعیت موجود رو نمیبینن.
فیلم *اینجا بدون من* هم یه اقتباس آزاد بر اساس همین نمایشنامه هستش. فیلمو خوب در آوردن هر چند پایان تنسی ویلیامز خب منطقی تر و بهتره. در فیلم هم البته از نظر من مشخصه از یه سکانس به بعد در رویا‌های پسر خانواده هستیم نه واقعیت. توصیه میکنم بدنبال این نمایشنامه فیلم رو هم ببینید.
چیزی که در نقد کتاب هست اینه که هر سه کاراکتر داستان تو خیال زندگی میکنن. پسر خانواده که در رویای آینده برای خودشه؛ دختر خانواده که کلا تمام ذهنش تو باغ وحش شیشه ایشه و از دنیای واقعیت دوره و مادر خانواده که دائما چه در گذشته چه در حال و چه در آینده تو حیالات خودش سیر میکنه. در واقع ما با یه خانواده سر و کار داریم که به سبب شرابط مکانی و زمانی ظاهرا در کنار هم هستن ولی هر کودوم در عوالم خودشون زندگی میکنن گویی اصلا واقعیت موجود رو نمیبینن.
فیلم *اینجا بدون من* هم یه اقتباس آزاد بر اساس همین نمایشنامه هستش. فیلمو خوب در آوردن هر چند پایان تنسی ویلیامز خب منطقی تر و بهتره. در فیلم هم البته از نظر من مشخصه از یه سکانس به بعد در رویا‌های پسر خانواده هستیم نه واقعیت. توصیه میکنم بدنبال این نمایشنامه فیلم رو هم ببینید.