نظر Masoum Ghafari برای کتاب صوتی چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم

شروع خوبی ندارد و آنقدر پرداختن به جزئیات و مقدمات و معرفی شخصیت‌ها طول می‌کشد که ملال آور می‌شود ولی از میانه رمان که می‌گذرد و بالاخره داستانی آغاز می‌شود جذاب می‌شود و آن وقت است که تازه علاقه مند به دنبال کردن می‌شوی... در واقع در وهله اول بیان جزئیات در بستر روایتی از روزمرگی‌های یک زن میانسال در یک خانواده متوسط در دوران پهلوی خسته کننده و فاقد جذابیت جلوه می‌کند. اما اگر حوصله کنیم و طاقت بیاوریم و از این مقدمات عبور کنیم تازه به علت این همه درازگویی می‌شویم. انگار تازه متوجه می‌شویم که درون مایه اصلی قصه همین ملال است که با تلنگری عاطفی خودش را به رخ می‌کشد و قصه‌ای را شکل می‌دهد.