من دو تا نابغه بی مانند در ادبیات کلاسیک جهان میشناسم یکی تولستوی، دیگری داستایوسکی.
مادر دهر هرگز مثل این دو نویسنده به خودش ندیده، یکی از یکی ژرف تر، معنوی تر.
جنایت و مکافات را چند بار خوندم و روش به عنوان بهترین کتاب عمرم تعصب خاصی داشتم، ولی این روزها که دارم ابله را با اجرای بی نظییییییر ارمان سلطانزاده گوش میدم خیلی قسمت هاش مو به تنم راست میشه از قدرت و استعداد این مرد بزرگ و خلق شاهکارش.
قطعا روسیه به خاطر داشتن پر رنگ‌ترین و با استعداد‌ترین نویسنده‌های دنیا می‌تونه ادبیاتش را بهترین عامل افتخارش بداند.
زنده باد داستایوفسکی بزرگ و پاینده باد ارمان عزیز که ترکیب این دو با هم لذت غیر قابل وصفی برای یک مخاطب خوش ذوق می‌افریند.
مادر دهر هرگز مثل این دو نویسنده به خودش ندیده، یکی از یکی ژرف تر، معنوی تر.
جنایت و مکافات را چند بار خوندم و روش به عنوان بهترین کتاب عمرم تعصب خاصی داشتم، ولی این روزها که دارم ابله را با اجرای بی نظییییییر ارمان سلطانزاده گوش میدم خیلی قسمت هاش مو به تنم راست میشه از قدرت و استعداد این مرد بزرگ و خلق شاهکارش.
قطعا روسیه به خاطر داشتن پر رنگ‌ترین و با استعداد‌ترین نویسنده‌های دنیا می‌تونه ادبیاتش را بهترین عامل افتخارش بداند.
زنده باد داستایوفسکی بزرگ و پاینده باد ارمان عزیز که ترکیب این دو با هم لذت غیر قابل وصفی برای یک مخاطب خوش ذوق می‌افریند.