نظر سالومه نیک رو برای رمان اما

شخصیت‌های رمان در ابتدا پراکنده هستن و به یاد سپاریشون تمرکز زیادی می‌طلبه ولی به تدریج پر رنگ تر شده و توی ذهن ماندگار میشن. خواننده با مهارت شخصیت خام و نازپرورده اما رو تبدیل به شخصیتی بالغ و عاقل میکنه. البته روند ماجراهای کتاب اکثرا قابل پیش بینی هست و خواننده میتونه حدس بزنه چه اتفاقی در جریان وقوع هست که این جزء جاذبه‌های کتاب و محک زدن شم کارآگاهی خواننده است😂 یکم توصیفات اضافی زیاد هست و گاهی اوقات باعث سر رفتن حوصله میشه. مکالمات و دیالوگهای شخصیتها گاهی کمه و بیشتر نویسنده اقدام به توصیف و نوشتن جریانات ذهنی شخصیت‌ها میکنه. کتاب ما رو با فضایی کلاسیک در انگلستان و نحوه طبقه بندی افراد در جامعه و مبنای ارزش گزاری آن زمان آشنا میکنه و گاها جزئیاتی پیش پا افتاده براشون مهم تلقی میشده و بخشی از زندگی و سبک زندگیشون بوده.