نظر علی رحمانی برای کتاب آتش و خون در خرمشهر

به نظر من که خودم بچه خوزستان هستم و بسیاری از وقایع آن زمان را به یاد دارم اطلاعات جدید اندکی این کتاب به خواننده میدهد و دقیقا مشخص است که بسیاری از مطالب را یا نویسنده ننوشته است و یا در زمان ترجمه کنار گذاشته شده‌اند. و اما مگر میشود افسر ارتش عراق از نیرویی که با او میجنگد اطلاعاتی نداشته باشد که هیچ گونه اسمی از نیروهای ارتشی مخصوصا نیروی دریایی که فداکاری‌ها کردند نیاورده است و حتی از سپاه هم خیلی کمرنگ نام آورده سپاهی که آن زمان کاملا شکل گرفته بود. تنها یک مورد از ارتش نام میبرد که آن هم بجای لشکر 92 زرهی خوزستان، میگوید تیپ 92 و اشکالات جدیه دیگری که مجال گفتن نیست. برادر من در جنگ خرمشهر تا زمان آزادی به عنوان یک پاسدار حضور داشت و از رشادتهای همه نیروهای حاضر در خرمشهر برایم بسیار گفته بود و یک سال بعد از آزاد سازی خرمشهر به شهادت رسید. روح تمام شهدا شاد و یادشان گرامی باد.