نظر pegah raesi برای کتاب صوتی تلخترین لبخند

تلخترین لبخند
رحیم فتوره چی
۱۴۰۱/۰۲/۲۹
سلام و عرض ادب
ممنون از وقتی که برای شنیدن رمان گذاشتید 🌷. تمام سعیم این بود که در زمان نگارش کتاب کاراکترها رو با ویژگیهای مختلف مالی و روحی طراحی کنم که دلایل رفتن و موندن متفاوتی نسبت به همدیگه داشته باشن واسه همین در پیش گفتار اون جملات رو استفاده کردم. در مورد موسیقی هم کاملا بل شما موافقم و میتونست موسیقی بهتری انتخاب بشه. از انتقاداتتون در نوشتههای آتی حتما استفاده خواهم کرد.
سپاس
ممنون از وقتی که برای شنیدن رمان گذاشتید 🌷. تمام سعیم این بود که در زمان نگارش کتاب کاراکترها رو با ویژگیهای مختلف مالی و روحی طراحی کنم که دلایل رفتن و موندن متفاوتی نسبت به همدیگه داشته باشن واسه همین در پیش گفتار اون جملات رو استفاده کردم. در مورد موسیقی هم کاملا بل شما موافقم و میتونست موسیقی بهتری انتخاب بشه. از انتقاداتتون در نوشتههای آتی حتما استفاده خواهم کرد.
سپاس
اول اینکه نسل جوان ببینند اگر چه مسیر رفتن به دانشگاههای خوب سخته اما اونجا آدم به اشخاصی همردیف و هم شأن خودش آشنا میشود
دوم اینکه شناخت مشکلاتی که نخبههای ما با اون در داخل کشور دست به گریبان هستند و مجبووووور به رفتن از ایران میشن که برن جایی که بتونن از اینهمه نبوغ استفاده کنن و قدرشون هم بدونن
و اما منم مثل خیلی از دوستان ربطی بین پیشگفتار که گفته شده بود خیلی از خانوادهها پشیمون میشن از اینکه بچه هاشون از ایران برن و فرار مغزها و.... با داستان ندیدم، دو مقولهی کاملا مجزا بود، اگر *خطای انسانی* نبود الان تمام مسافران اون هواپیما به زندگیشون ادامه میدادند و داستان پایان خوش وصال و موفقیت میداشت و چه بسا در آینده اختراعات موثری میکردند اما امان از *خطای انسانی*
و اینکه موسیقی متن واقعااااااا بد بود تا اونجا که چند بار اومدم دیگه کتاب رونخونم و از همون وسط داستان در قسمت نظرها، انتقاد کنم، اما موسیقی رو زدم جلو.
و دیگر اینکه باز مثل همون زمان ماجرای هواپیما گریه کردم و هق هق کردم و همدردی با خانوادهی این عزیزان که ناجوانمردانه عزیزانشون پرپر شدند
حداقل این کتاب تونست ذرهای از احساس سرنشینان اون هواپیما رو انتقال بده، حس نخبههای که به دلیل مشکلات عدیدهای نه میتونن اینجا بمونن و نه میتونن از اینجا برن و حس اونایی که رفتن و از خانواده هاشون دورن و......
سپاس از کتاب راه عزیز