نظر Leila Saeedi برای کتاب ونسای غمگین من

کتاب فوق االعاده ایی بود ولی غمگینی عجیبی رو القا میکنه زجر مداوم تضاد وتناقص در حس دوست داشتن وانزجار واینکه ندونی قربانی بودی یا نه ومدام در جنگ بودن در ذهن وروحت همه میتونه با روان آدم بازی کنه چون ونسا تشنه‌ی خواسته شدن و دیده شدن بود واین برمیگشته به چیزی که در اول خودش دنبالش بود ولی به غلط و هیچ وقت هدایت نشد.. تو این سن هیچ وقت نمبشه اشتباه رو تشخیص داد با اینکه میدونست چه تعرضی در حقش شده ولی باز نمیخاست بپذیره.. یه جورایی خودش آسیب دیدن رو دوست داشت یه جاهایی حتی خودش معلمه رو دعوت میکرد که گلوش رو فشار بده واون لذت میبرد پس از لحاظ روانی بیمار بود و میل به افسردگی داشت