نظر Hadis Gholipour برای کتاب صوتی ساعت من

درود، داستان جالب و خلاقانه‌ای با درون مایه طنز داشت داشت. شروع آن با معرفی ساعت گذشت و کاملا می‌شد فهمید شخص اصلی به ساعتش وابسته و به خرافات اعتقاد زیادی دارد. داستان به نهوی ادامه یافته بود که شنونده را بسیار سرگرم و کنجکاویش را برای فهمیدن پایان داستان تحریک می‌کرد. پایان داستان نیز به شیوه‌ای غیر قابل حدس و شگفت انگیز پایان یافت. صدا‌ی گوینده اندکی آزار دهنده و گنگ بودند. تیک تاک پس زمینه داستان که در کل زمان ما را همراهی می‌کرد نیز روشی خلاقانه برای تحریک مخاتب برای دنبال کردن داستان بود. امیدوارم این دیدگاه مفید باشد. سپاس.